Michael Nickl üniversiteden mezun olduktan sonra Daimler’de çalışmaya başladı. Beş yıl sonra 1992 yılında otomobil almaya karar veren Nickl W124 kasa kodlu E sınıfının 200D versiyonunu satın aldı. O dönemde öğrenci kredisini kapatmakla meşgul olduğu için satıştaki baz donanımla yetindi. Amacı, çalışan indirimiyle daha ucuza aldığı Mercedes-Benz’ini bir yıl sonra satıp aradan kar edip borçlarını kapatmaktı. Çalışanlar arasında çok yaygın bir taktik olsa da işler istediği gibi gitmedi. Dizel motorların kansere sebep olduğu dedikodularının yayılması üzerine fiyatlar yerle bir olunca o da otomobiliyle devam etmek zorunda kalmış.
Halen Mercedes’in Sindelfingen fabrikasında GLE’lerin üretim ekibinde çalışan Nickl 25 yılda otomobiliyle bir milyon kilometreyi aştı. 200D’nin 75 hp güç ve 126 Nm üreten dizel motoru günümüz standartlarına göre gülünç kalsa da sahip olduğu uzun süre boyunca 100 kilometrede ortalama 6 litrelik bir tüketim elde etmesine olanak tanımış. 25 yıldır da otomobilinin giderlerini kayıt altında tutan Nickl W124’ün bakımlarına €58,563.26, yakıtına da €53,786.28 harcadığını belgelemiş. Bu bakım maliyetinin içinde debriyaj, alternatör, su pompası ve frenlerin değişimi yer alıyor. 2003 Yılında 445.000 kilometrede debriyaj sorunu nedeniyle bir kez yolda kalan otomobilde ufak pas sorunları da yer alıyor. 2004 Yılında yaptığı kaza sonucu değişen farlar, kaput ve ön tampon dışında otomobil orjinalliğini yine de koruyor. Zaten W124 de sağlamlığıyla ünlü olduğu için buna şaşırmadık ama Nickl’ın otomobiline iyi bakmasının payı büyük. Bunun yanında otomobilini bir ulaşım aracı olarak gördüğü için dış temizliğine fazla önem vermediğini de söylüyor.